Прафілактыка гвалту

Гвалт у сям'і - куды звяртацца?

Чалавек, які падвергся хатняму тэрору ўпершыню, у роспачы, не ведае, куды ісці і дзе шукаць абарону. Часта на руках маленькае дзіця або хворыя сваякі, поўная матэрыяльная залежнасць ад тырана і здаецца, што сітуацыя бязвыхадная - нават сысці няма куды. Для аказання сацыяльнай паслугі часовага прытулку грамадзянам, якія пацярпелі ад гвалту ў сям'і, у тэрытарыяльных цэнтрах сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва створаны “крызісны” пакой. “Крызісны” пакой - спецыяльна абсталяванае асобнае памяшканне, у якім створаны неабходныя ўмовы для бяспечнага пражывання.

Рэжым працы “крызіснага” пакоя - кругласутачны. Паслуга аказваецца грамадзянам старэйшых 18 гадоў і сем'ям з дзецьмі тэрытарыяльным цэнтрам па месцы звароту незалежна ад месца рэгістрацыі (месца жыхарства).

Падчас знаходжання грамадзян у “крызісным” пакоі бытавыя і іншыя ўмовы іх жыццядзейнасці вызначаюцца па прынцыпе самаабслугоўвання. Пры засяленні сям'і з дзецьмі догляд за дзецьмі ажыццяўляецца бацькамі.

У перыяд знаходжання ў “крызісным” пакоі харчаванне грамадзян пры неабходнасці ажыццяўляецца са сродкаў мясцовага бюджэту, сродкаў, атрыманых ад бязвыплатнай (спонсарскай) дапамогі, іншых крыніц, не забароненых заканадаўствам.

Тэрмін знаходжання ў “крызісным” пакоі грамадзян вызначаецца ў дамове і можа быць прадоўжаны з улікам абставінаў канкрэтнай жыццёвай сітуацыі.

Для заключэння дагавора аказання сацыяльных паслуг, грамадзяне прадастаўляюць пісьмовую заяву і дакумент, які сведчыць асобу.

За аказаннем дадзенай паслугі грамадзяне звяртаюцца ў тэрытарыяльны цэнтр самастойна або па накіраванні органаў па працы, занятасці і сацыяльнай абароне, адукацыі, унутраных спраў, арганізацый

Калі вы сталі ахвярай сямейнага гвалту, у першую чаргу звяртайцеся ў наступныя структуры:

Праваахоўныя органы

Калі вы звярнуліся за дапамогай у міліцыю:

-пішыце заяву з просьбай прыцягнуць вінаватую асобу да адказнасці;

-заява павінна ўтрымліваць звесткі: аб месцы злачынства, часу здзяйснення злачынства, звесткі пра асобу вінаватага, дадзеныя аб будучых наступствах;

-папросіце забраць агрэсара ў аддзяленне;

-вазьміце накіраванне судова-медыцынскай экспертызы (“зняцце збіцця”) у аддзяленні міліцыі па месцы жыхарства.

Міжнароднае грамадскае аб'яднанне “Гендэрныя перспектывы”

Віды паслуг:

- інфармацыйная і эмацыйная падтрымка;

- сацыяльнае суправаджэнне;

-прадастаўленне часовага прытулку (шэлтар);

- садзейнічанне ў медыцынскім абследаванні;

- юрыдычная і псіхалагічная кансультацыі

- псіхалагічная дапамога агрэсару

 Цэнтр па абароне правоў жанчын – “Яе правы”

-інфармаванне аб правах і магчымасцях;

-дапамога ў складанні звароту, іскавай заявы, хадайніцтвы і інш.;

-дапамога з давядзеннем вашай справы да суда.

8017 327 77 27 (гарадскі) 8029 635 56 62 (velcom)

Алгарытм дзеянняў ахвяры ў выпадку гвалту ў сям'і:

1. Калі вы знаходзіцеся з агрэсарам у адной кватэры ў сітуацыі здзяйснення гвалту:

Уцякайце з кватэры, выклікайце супрацоўнікаў міліцыі па нумары 102.

пры пагрозе фізічнага гвалту і спробе абмежавання перамяшчэння, запрыцеся ў ваннай з тэлефонам і паспрабуйце выклікаць міліцыю, патэлефануйце знаёмым і паведаміце пра сітуацыю, у якой вы знаходзіцеся, папрасіце прыйсці на дапамогу.

калі доступ да тэлефона абмежаваны, гучна крычыце “Пажар!”, “Гарым!”, стукайце па батарэях і да т. п.

калі ўсё-такі атрымалася выскачыць на лесвічную клетку, то тэлефануйце ва ўсе дзверы, крычыце, клічце на дапамогу. Нават калі ніхто не выйдзе, па меншай меры, гэта можа астудзіць нападніка, а ў вас будуць сведкі здарэння ў выпадку, калі вы ў далейшым звярнецеся ў міліцыю.

Калі вы разумееце, што канфлікт у сям'і ўзмацняецца - адпраўце дзяцей на прагулку або ў госці да знаёмых! Дзеці не павінны станавіцца сведкамі гвалту.

2. Калі вы жывяце без крыўдзіцеля, але ён працягвае вас праследваць:

прадумайце сістэму бяспекі: заменіце замкі на дзвярах і вокнах, Усталюйце рашоткі на вокнах.

папрасіце каго-небудзь пераехаць у кватэру, каб не знаходзіцца адной.

праінструктуйце дзяцей: як выклікаць міліцыю, патэлефанаваць членам сям'і, сябрам ці іншым асобам, якія могуць аказаць дапамогу ў сітуацыі гвалту.

пагаварыце аб небяспецы з работнікамі школы і дзіцячага сада і дайце выразныя ўказанні аб тым, хто мае права забіраць дзяцей, а хто не, іншыя меры засцярогі.

прадумайце, наколькі бяспечным будзе ваш шлях да працы і шлях вашых дзяцей да школы і назад.

насіце з сабой свісток або іншы прадмет, які можа стварыць шум і прыцягнуць увагу ў выпадку небяспекі.

Пры пагрозе гвалту:

- старайцеся не крычаць, не плакаць.

- не адказвайце агрэсіяй на агрэсію.

- размаўляйце з агрэсарам спакойна і выразна

3. Калі асцерагаецеся падвергнуцца гвалту:

прадумайце план дзеянняў у крытычныя сітуацыі;

загадзя дамовіцеся з суседзямі, каб яны выклікалі міліцыю ў выпадку шуму і крыкаў з вашай кватэры.

зрабіце дублікат ключоў і набудзьце новую sim-карту, пры магчымасці мабільны тэлефон схавайце ў даступным для вас месцы, пра які не здагадаецца агрэсар.

калі канфлікту не ўдаецца пазбегнуць, паспрабуйце выбраць такі пакой, з якога ў выпадку неабходнасці лёгка выйсці. Старайцеся пазбегнуць спрэчак у ванным пакоі, кухні, дзе ёсць вострыя і рэжучыя прадметы;

запішыце нумары тэлефонаў арганізацый і спецыялістаў, якія аказваюць дапамогу пацярпелым ад хатняга гвалту.

Калі сітуацыя крытычная, пакідайце дом неадкладна, нават калі вам не ўдалося ўзяць неабходныя рэчы!

Вы можаце загадзя сабраць сумку з усім неабходным і схаваць яе дома або дамовіцца з сяброўкай / сваякамі, якія змогуць пакінуць яе ў сябе.

Калі плануеце сысці ад агрэсара, неабходна ўзяць з сабой:

1. Дакументы: пасведчанне аб нараджэнні (вас і вашых дзяцей), пашпарт (ваш і вашых дзяцей), іншыя важныя дакументы (пасведчанне аб шлюбе / разводзе, пагаднення аб дзецях, дакументы на кватэру, дыпломы аб атрыманні адукацыі, дакументы на машыну, рэцэпты атрымання лекавых сродкаў, пенсійныя пасведчанне, пасведчанне па інваліднасці і інш.).

2. Грошы ці іншыя сродкі для існавання: наяўныя грошы; банкаўскія карты; каштоўнасці, якія можна прадаць і інш.

3. Ключы ад дома; аўтамабіля; паштовай скрыні або камеры захоўвання, дзе схаваныя неабходныя рэчы / дакументы.

4. Сродкі камунікацыі: тэлефонныя карты; мабільны тэлефон.

5. Лекавыя сродкі.

6. Асабістыя рэчы: адзенне (для вас і вашых дзяцей); сродкі асабістай гігіены (мыла, зубная шчотка, паста).